Waarom zijn mannen gestopt met het dragen van dresswatches?

Dress watches werden vroeger alom gedragen, maar tegenwoordig worden ze steeds minder gezien om de pols van mannen, en we vroegen ons af waarom dit het geval is. Vandaag kijken we naar dresswatches en proberen we erachter te komen waarom mannen ze grotendeels niet meer dragen.

Wat is een Dress Watch?

Er is de afgelopen jaren nogal wat verwarring over wat een dresswatch eigenlijk is. Hoewel er veel factoren zijn, is er om mee te beginnen de manier waarop producten en horloges in het bijzonder worden gecategoriseerd en vermeld op e-commerce sites. Om in zoveel mogelijk categorieën te worden gezien, zetten eBay en Amazon, dress watches in verschillende categorieen zoals militair horloge, casual horloge, horloge met een leren band, etc.

Dus laten we eens definiëren wat een “dresswatch” nou is:

1. Middelgroot formaat

Een dresswatch heeft een matige omvang. In tegenstelling tot sporthorloge’s, waar het belangrijk is om een grote omvang te hebben om de tijd te weten wanneer je duikt of racet, is een dresswatch van gemiddelde grootte.

2. Elegant ontwerp en eenvoudige functie

Een dresswatch heeft een elegant ontwerp en eenvoudige functies – meestal het uur, de minuten, datumvenster en misschien een lopende secondewijzer.

3. Gemaakt van hoogwaardige materialen

Een dresswatch moet gemaakt zijn van kwaliteitsmaterialen. Op zijn minst roestvrij staal, maar het zou echt edelmetaal moeten zijn. Dus plastic, rubber, carbon zijn echt een no-go.

4. Tijdloze stijl

Ten slotte moet een dresswatch een tijdloze stijl hebben. Je wilt een horloge dat er goed uitziet bij je outfit en dat je over 40 jaar nog mooi vindt. En hoewel er misschien horloges zijn die technisch aan deze definitie voldoen, zullen we de interpretatie van de massamarkt en modehorloges als geheel vermijden.

Daniel-Wellington-dresswatch — *Daniel Wellington dresswatch*

Geschiedenis van de Dress Watch

Nu we een duidelijke definitie hebben van een dress watch, gaan we kijken naar de geschiedenis. Wanneer begonnen mannen ze daadwerkelijk te dragen. En om te beginnen: mannen waren niet de eersten die polshorloges droegen. De geschiedenis vertelt ons dat de Engelse Koningin Elizabeth I in 1571 een polshorloge kreeg, als een geschenk. In 1806 werd er een polshorloge gemaakt voor de Franse Keizerin Joséphine.

In 1868 creëerde Patek Philippe het eerste Zwitserse polshorloge voor gravin Koscowicz van Hongarije. Mannen bleven in die tijd zakhorloges dragen omdat ze de kleine, delicate polshorloges passend voor dames vonden. Dat was tot het begin van de 20e eeuw en de Eerste Wereldoorlog.

Hoewel sommige mannen in de jaren 1880 polshorloges droegen, was het de functionele makkelijkheid van de trend-watch (loopgraaf-horloge) in de Eerste Wereldoorlog, die voor een doorbraak zorgde.

1918-WWI-Trench-Watch — *VARIO 1918 WW1 Trench Watch*

Militairen namen het ontwerp over en vergrootten het, door meer duurzame materialen en handige functies toe te voegen om het moderne ontwerp te creëren. De verschuiving van Romeinse naar Arabische cijfers maakte het gemakkelijker om de tijd in één oogopslag af te lezen, onbreekbare kristal werd geïntroduceerd om het horloge te beschermen. Radium-lumed wijzers en wijzerplaten werden gebruikt om ze ’s nachts gemakkelijker te kunnen lezen. Tegen 1917 bezaten de meeste officieren er één, en ze zouden uiteindelijk ook toegankelijk worden voor de infanteristen. Tegen het einde van de eerste wereld-oorlog in 1918 waren trend-watches een symbool geworden van moed en heldendom.

Vanaf dat moment begon het zakhorloge op grote schaal te worden vervangen door het loopgraafhorloge. In de jaren dertig nam de actieve levensstijl toe en bracht Jaeger-LeCoultre hun Reverso-collectie uit, die moeiteloos kon worden gedragen bij formele en sportieve gelegenheden.

movado-dress-watch — *Movado dresswatch*

Tegen het einde van de jaren ’30 en in de jaren ’40 waren polshorloges nog steeds populair, maar de Tweede Wereldoorlog eiste dat deze horloges voor militairen beschikbaar waren en het aanbod voor het publiek daalde. De markt herstelde zich na WO2, in 1948 bracht Omega hun beroemde Seamaster-lijn uit.

Tegen de jaren 50 en in de jaren 60 begonnen polshorloges een eenvoudiger en strakker uiterlijk te krijgen. Slanke en kleinere horloges hadden de voorkeur. Dat zien we aan de Movado uit de jaren 50 en de IWC uit de jaren 60.

Waarom zijn mannen gestopt met het dragen van dresswatches?

1. De opkomst van sporthorloges

Als eerste is er de opkomst van sporthorloges. Hoewel het zeker niet het eerste sporthorloge ter wereld is, valt de iconische populariteit van de Rolex Submariner niet te ontkennen. Sean Connery’s droeg tijdens zijn debuut als James Bond in Dr. No, de Rolex Submariner met een verscheidenheid aan outfits, waaronder formele kleding, een trend die alle huidige Bonds nog steeds volgen.

De auteur van de Bond-boeken, Ian Fleming, gaf zijn personages vaak items die voor hem persoonlijk belangrijk waren. Bond in de boeken droeg een Rolex Explorer. Maar in films had hij een Submariner, een goed voorbeeld van Bond die de Submariner met formele kleding draagt, is in de film “Goldfinger”, waar hij hem draagt met een Black Tie-ensemble.

Alhoewel Bond door de jaren heen, andere merken en modellen zal dragen zoals: de Breitling Top Time, Gruen Precision 510, Rolex Chronograph Ref. 6238, Seiko 6923-8080 SPD09, TAG Heuer Professional Night-Dive en de Omega Seamaster Diver 300M. Waren ze bijna altijd in de stijl van sporthorloges. Het waren metalen armbanden met wijzerplaten met hoog contrast en draaibare duikringen.

2. Goedkopere materialen

Het probleem is: niet iedereen kan zich een duur horloge veroorloven, wat goed nieuws is voor fabrikanten van horloges van goedkopere materialen. Polshorloges waren inderdaad geen onbekende in de opkomst en het gebruik van kunststoffen en andere materialen in de jaren 70 en 80, en het is iets waarvan we het einde nog niet hebben gezien. Bovendien, zelfs als het geen plastic is, zijn er metaallegeringen en andere ongebruikelijke materialen, zoals rubber of zelfs hout. Deze materialen zijn een stuk goedkoper dan de traditionele edelmetalen die worden gebruikt bij het maken van dresswatches.

Natuurlijk kosten edelmetalen veel geld en de gemiddelde persoon wil misschien niet een hoop geld uitgeven aan slechts één horloge. Dit is inderdaad waar we een verandering in onze samenleving zien, omdat we goedkopere artikelen en meer variatie willen, in plaats van te investeren in één stuk van hoge kwaliteit. Vroeger was een dresswatch vaak het enige horloge dat een man bezat.

3. Digitale horloges

Een andere reden voor de teloorgang van de dresswatch is de komst van digitale horloges. Die over het algemeen niet dezelfde elegantie toevoegen als een klassieke dresswatch. In de jaren 80 begon de opkomst van het digitale horloge voor iedereen. Hoewel de eerste modellen, zoals de massief gouden Pulsar, nog zeer duur waren, waren de digitale horloges al snel spotgoedkoop verkrijgbaar.

Deze dramatische daling van de horlogeprijzen was het gevolg van, nou ja, je raadt het al, goedkopere materialen. Dit betekende dat in plaats van geld te sparen voor dat ene stuk dat je de rest van je leven meegaat, vrijwel iedereen snel een horloge kon bezitten. Het enorme voordeel van het bezit van een digitaal horloge was het feit dat ze op batterijen werkten, wat een stuk goedkoper was om te produceren en te onderhouden. Zelfs vandaag de dag zal een digitaal horloge goedkoper zijn dan een mooie dresswatch, zoals blijkt uit enkele van de Casio digitale horloges, die dat funky retro-ontwerp hebben.

4. Smartwatch

Maar in de 21e eeuw kan een digitaal horloge, zelfs als oude technologie bescheven worden en in het tijdperk van internet is innovatie de sleutel. Beginnend met smartphones aan het eind van de jaren 2010 vertrouwden mensen op slimme technologie om een verscheidenheid aan dingen te doen, waaronder het klokkijken.

En terwijl sommige mensen nog steeds hun telefoons tevoorschijn halen om je te vertellen hoe laat het is, bracht Apple in 2015 de Apple Watch uit. Hoewel het idee van draagbare technologie niet nieuw is, leven we nu in een tijd waarin werkelijk alles vanaf je pols mogelijk is.

Het grootste probleem is: smartwatches zijn gewoon niet elegant. Rubberen banden in felle neonkleuren en opdringerige schermen komen echt niet overeen met de criteria die we aan het begin van dit artikel gaven voor een klassieke dresswatch.

Conclusie

Dus, waar laat dit alles de klassieke dresswatch? Betekenen alle redenen waar we het over hadden, het einde van de dresswatch voor mannen? Nou, dat denken we niet. Sterker nog, de afgelopen jaren is de belangstelling voor de dresswatch weer toegenomen, tenslotte zal stijl nooit echt uit de mode raken.